Placebo "Battle for The Sun" - Żywot Briana M. po raz kolejny.

Nowy kawałek Placebo, utwór tytułowy z nadchodzącej płyty „Battle For The Sun” to rzecz niepotrzebna. Po co pisać o zespole, na którym każdy rozsądny człowiek położył już laskę? Nadzieja matką głupich i kiedy słyszę hasła „powrót do korzeni” i „brzmienie jak z debiutu” to mam ochotę to sprawdzić . Niby jestem przeciwnikiem powrotów, bo najlepsze co można robić to ciągle iść naprzód, ale jako, że Placebo już raz próbowali i przez brak radykalizmu wiele na tym stracili, to chciałem, żeby „Battle for the Sun” brzmiało jak np. „36 Degrees”. Niestety tak nie jest.

„Battle for the Sun” to zjadanie własnego ogona tak daleko posunięte, że chłopaki dochodzą już powoli do głowy. Oklepane riffy, przewidywalnie okraszony ozdobnikami refren i irytujące ciągłe powtarzanie poszczególnych słów to pomysł zupełnie chybiony. W głosie Brian'a Molko nie słychać żadnych, absolutnie żadnych emocji. Te szarpnięcia, jęknięcia i zaśpiewy to tylko wytrawiony plastik. Możliwe, że nie było go w ogóle w studio kiedy ten kawałek powstawał, a wokale nagrano za pomocą zmyślnego urządzenia analizującego całą dyskografię Placebo, które specjalnie dla chłopaków skonstruował Piotr Stelmach. Placebo staje się powoli jutowe – koniec twórczego działania, czas na odcinanie, stadiony i hymny. Tysiące zapalniczek. Wtórność.

Tylko co z tego? Kto się nad tym zastanawia? Jeżeli cała płyta taka będzie, a wystarczy zerknąć na tytuły z tracklisty żeby to wywnioskować, to ludzie to kupią i grupa fanów radykalnie się powiększy. Nie tylko dlatego, że tako rzecze inżynier Mamoń i nikt już nie szuka i nie ma ochoty odkrywać. Także z powodu piramidy Lebedev’a. Sorry, ale taka jest prawda.